MyHome – Convection Oven HT-A12 – รีวิวเตาฝาอบลมร้อนกับการทำหมูกรอบ

สวัสดีครับ ใกล้เทศกาลวันหยุดสิ้นปี และการเลี้ยงฉลองกันแล้วนะครับ ผมก็ยังวนเวียนไปๆมาๆกับการหาของสำหรับปาร์ตี้เล็กๆกันอยู่

บังเอิญเดินซื้อของใช้ประจำบ้านในห้างดอกบัว อีกครั้ง แล้วก็เจอตัวนี้ครับ เครื่องฝาอบลมร้อน หรือ เตาอบชนิดใช้ฝาลมร้อน (บางคนเรียก เตา UFO จานบิน, ฝาอบไอร้อน, หม้ออบลมร้อน, หม้อทอดไร้น้ำมัน, ฝาทอดลมร้อน) ปกติผมมักจะเห็นผ่านตาอยู่ตลอดเวลา แต่หลายคนอาจจะคิดเหมือนผมว่า อุปกรณ์ครัว มันมีของแปลกๆใหม่ๆเกิดขึ้นเรื่อยๆ โฆษณามากมาย โดยเฉพาะใน TV ช่องขายสินค้าแปลกๆและแพงๆ ด้วยคำคมประจำรายการเช่น “พระเจ้าจ๊อจช์ มันยอดม๊าก / แต่เดี๋ยวก่อนถ้าคุณโทรมาในสิบนาทีนี้ คุณจะได้รับ…บลาๆๆๆ”  ผมจะไม่เคยวางใจการขายสินค้าแบบนี้เลย. เตาฝาอบเคยเป็นหนึ่งในรายการพวกนี้หลายปีก่อน ไม่เคยแม้แต่จะยกขึ้นมาดู.

ในวันหนึ่งพบสินค้ายี่ห้อหนึ่งของ ยี่ห้อเชื่อถือได้จาก USA เป็น หม้อทอดไม่ต้องใช้น้ำมัน เห็นโชว์อยู่ราคาประมาณ 6-7,000 บาท แล้วก็คนแนะนำสินค้าทำ ปีกไก่ทอดให้ดู ก็ถือว่าโอเคครับ แต่ก็ยังไม่ซื้อ เพื่อจะกลับมาศึกษาสักหน่อยว่ามันใช้ เทคโนโลยี่อะไร แบบไหน ถึงทำออกมาได้โดยไม่ต้องใช้น้ำมัน, ศึกษาไปๆมาๆพบว่า มันก็ใช้วิธีการหลักๆเช่นเดียวกับ ฝาอบลมร้อน แต่มีการออกแบบมาใหม่ให้ใช้ง่าย ดูแลง่าย สวยงามกว่า มีประกัน จากบริษัทที่มีมาตรฐาน… ก่อนจะไปถึงจุดที่จะซื้อหม้อทอดที่ว่านั่น ผมดันมาเจอตัวนี้เสียก่อน คือ MyHome – Convection Oven รุ่น HT-A12 ด้วยราคาที่ลดแล้วคงเหลือ 675 บาทถ้วน วางอยู่คู่กับอีก สองยี่ห้อ ซึ่งเทียบด้วยตาแล้ว คุณภาพคงพอๆกันแต่แพงกว่าเท่าตัว และแล้ว เงินก็บินออกจากกระเป๋าแบบไม่รู้สึกตัวครับไม่คิดมาก เอามาลองใช้ก่อนที่จะวิ่งไปหาซื้อตัวจริงที่เล็งไว้ 6-7 พันบาท. เครื่องนี้ราคาเต็มจะอยู่ในระดับราคา 1000บาท +/- 200 ในการคะเนด้วยสายตาของผมแล้ว พวกมันเหมือนกันหมดเลยไม่รู้สึกว่าแตกต่างเหนือระดับกว่ากัน, อาจจะมีต่างชัดๆบ้างที่บางรุ่นฝาเหมือนกันแต่ หม้อเป็นเหล็กสแตนเลส ซึ่งแล้วแต่จะชอบครับ.

จากหัวเรื่อง “เครื่องฝาอบลมร้อน แอนด์ เดอะหมูกรอบ” ก่อนกลับผมก็ซื้อ หมูสามชั้นมาด้วย เพื่อทำการทดลองสาธิตการทำ หมูกรอบ แบบที่ร้านข้าวหมูแดงขายแหละครับ (เกิดมายังไม่เคยทำกะเค้าเลย)

อาจจะเป็นอุปกรณ์ที่ไม่ใช่ของแบบใหม่ๆเทคโนโลยี่ใหม่ๆ แต่ผมรีวิว เพื่อสื่อให้คนอ่านทราบว่า เครื่องชนิดนี้มันทำอาหารบางอย่างได้ดีจริงๆจากผู้ใช้คนหนึ่ง เช่นทำหมูกรอบกลายเป็นเรื่องง่ายๆทำเองที่บ้านได้
ผมพยายามถ่ายภาพให้มากๆครับ เผื่อจะได้ใช้เป็นที่อ้างอิงในอนาคต เชิญทัศนากันได้ครับ

ภาพหน้ากล่อง MyHome : Convection Oven – มายโฮม คอนเวคชั่น โอเวน รุ่น HT-A12

อีกด้านครับ ระบุ อุปกรณ์ต่างๆ, ตั้งเวลาได้สูงสุด 60 นาที, จุได้ 12 ลิตร, กินไฟ 1,200 วัตต์
อัตราการกินไฟ ถ้าตรงตามป้าย ค่าไฟ ก็อยู่ที่ ถ้าตั้งอุณหภูมิสูงสุด ก็กินค่าไฟฟ้าชั่วโมงละ 1.2 หน่วย / หรือ 50 นาทีกิน 1 หน่วย ค่าไฟฟ้า
สำหรับการคำนวณค่าไฟฟ้า แบบละเอียด เท่าที่ระยะเวลาทำงานในรีวิวนี้ เดี๋ยวอย่าลืมอ่าน การคำนวณค่าไฟ ข้างล่างนะครับ

เปิดกล่องฝาอบหงายอยู่ เป็นตะแกรงส่งความร้อน อยู่บนขอบกระจก

อุปกรณ์ที่มีมาครบตามกล่อง คือ ตัวเครื่อง, โถแก้วอย่างหนาและหนักมาก, ตะแกรงสองชิ้น แบบสูง/ต่ำ, ตัวจับยกตะแกรง, ฐานพลาสติกรองโถ, คู่มือ และ ใบรับประกัน

โถแก้วมีความหนามากๆครับ แต่ออกแบบให้เป็นแบบขุ่น และด้านล่างลายก้นหอย ส่วนฐานเป็นพลาสติกดูธรรมดาๆพร้อมลูกยางรองรับโถไม่ให้ขยับ

คอนโทรลพาแนลหน้าเครื่องมีเพียง 2 ปุ่ม คือ ตั้งเวลา และ ตั้งอุณหภูมิ, ส่วนหูหิ้วมีตัวล๊อกเวลาเก็บเพื่อไม่ให้ขยับออกมา
รอบด้านเจาะช่องระบายอากาศและลมหมุนเวียนขณะทำงาน

สติกเกอร์ระบุ 1,200-1,400 Watts พร้อมสัญลักษณ์มาตรฐานต่างๆที่ผ่านมา
แสดงว่ารัปทานไฟฟ้า ไม่แน่ไม่นอน แล้วแต่การปรับใช้งาน

ส่องดูด้านข้างพบตัวแกนเหล็กสร้างความร้อน ถูกแขวนอยู่กับแท่งรอง เซรามิคสีขาว. ตัวแท่งนี้ ถ้ายี่ห้ออื่นๆที่ลองเทียบดูจะใช้เป็นเหล็กมารับแทน ซึ่งไม่ทราบว่าแบบไหนจะทนและดีกว่ากัน
มองเข้าไปด้านในจะพบใบพัดเหล็กอยู่ตรงกลางคอยด์ให้ความร้อนครับ

มีสติกเกอร์ระบุประมาณการใช้งานเรื่อง เวลาและความร้อน กับอาหารชนิดต่างๆ เผื่อไม่ได้เปิดคู่มือ

ลืม บ่ได้เลย เรื่องหัวปลั๊ก, มาเป็นแบบ 2 แท่งกลม

จุดอ่อนแอสุดของตัวนี้คือตรงนี้ครับ, ออกแบบมาให้เราต้องกดปุ่มยกแง่ง เพื่อยก หรือเก็บ หูหิ้ว, ซึ่งแทนที่จะออกแบบมาให้เราดันเก็บได้แต่กดเฉพาะตอนยกจะดีกว่ามาก
อันนี้ตอนเก็บถ้าเรากดแรงๆมีหวังหักได้แน่ๆ. หูหิ้วมีความสำคัญคือ มันเป็นตัว Power On/Off ด้วย เพราะหูหิ้วเมื่อเก็บเข้าที่มันจะไปกด switch ไฟเล็กๆให้เครื่องทำงานอีกที
ถ้ายกหูไว้เครื่องจะไม่มีไฟเข้า

หลักการนี้เป็นนวัตกรรมครับ ของใครคิดไม่ทราบ แต่ตอนนี้มีหลายยี่ห้อเหลือเกิน
จุดสำคัญคือ Convection เป็นวิธีการส่งผ่านความร้อนไปที่อาหารได้ทุกทิศทางรอบตัว เพราะในตู้จะมีความร้อนไม่เท่ากัน
จึงต้องมีวิธีพาความร้อนไปยังจุดที่ร้อนน้อยกว่าได้อย่างทั่วถึง อาหารจะได้สุกพร้อมๆกันรอบด้าน ในฝาลมร้อนเช่นนี้ใช้พัดลมครับ

ไม่รอช้าเพื่อการทดสอบ จัดการต้มหมูสามชั้น ครึ่งกิโล ในน้ำเกลือให้พอสุกเตรียมไว้ แล้วเรียงใส่ เตาอบตัวนี้ วางเอาด้านเนื้อหงายขึ้น เปิดเครื่องเลยครับ 35 นาที ที่ 200 องศาเซลเซียส
เครื่องเริ่มเดินพร้อมเสียงพัดลมในฝาเครื่องหมุนเบาๆ ความร้อนกระจายไปทั่วในโถ ลมที่พัดออกมาเอามือไปอังดูลมไม่แรงแต่ร้อนๆ
บริเวณพื้นใต้โถแก้วจะไม่ร้อน แค่อุ่นๆ ปลอดภัยกับโต๊ะครับ

10 นาทีผ่านไป หมูเริ่มแห้ง และเริ่มเกรียมนิดๆ

จะเห็นว่าน้ำมันของหมูเริ่มหยดออกมา และหยดเพิ่มขึ้นตลอดเวลา

35 นาทีผ่านไป โครงการหมูกรอบเราดูสวยงามใกล้ความจริงละ ด้านเนื้อกรอบจะครบแล้ว กลิ่นหอมหวลสีสรรสวยงาม

รีบพลิกอีกด้าน ทีนี้จะต้องเริ่มเผาหนังให้ฟู โดยใช้เวลา 10 นาที ที่ 250 องศาเซลเซียส เต็ม Max

ประมาณ 7-8 นาทีหนังหมูเริ่มพอง กลิ่นยิ่งโชยออกมาทั่วบริเวณ, ครบ 10 นาทีเปิดดูหมูพองได้แค่ 30% ยังไม่ทั่วผิว เลยกดต่อไปอีก 5 นาที, ครบ 5 นาทีก็ยังได้แค่ 30-35% เลยหยุด กลัวหนังหมูไหม้

สุดท้ายจบลงที่ หมูประมาณนี้, สรุปว่า แทนที่จะเป็นหมูกรอบ ดันทำออกมาได้เป็น หมูย่างเมืองตรัง

รีบสับและเสริฟในบัดดล, ได้หน้าตาประมาณนี้
ลืมเตรียมน้ำจิ้มซีฟู๊ต เลยเอา ซีอิวดำหวาน ไปพลางๆก่อน

หมูที่ได้ น่าพิศวงคือ เนื้อมันมีกลิ่นหอมๆอะไรก็ไม่ทราบ อาจจะเพราะเพิ่งทำเสร็จใหม่ๆแล้วชิมเลย หนังหมูแม้ไม่พองแต่มันกรอบจริงๆ
จากการไปศึกษาเพิ่มเติม สิ่งที่ทำหมูกรอบแต่ได้มาเป็นหมูย่างคือ ไม่ใช่เตามีปัญหา แต่มันคือคนใช้เองทำพลาดสองอย่างครับ
1. หมูควรใช้เป็นแผ่นที่กว้างกว่านี้ เวลาวางในเตามันจะไม่เอียงไม่พลิก
2. หลังจากต้มเสร็จ คใช้ส้อมจิ้มๆหนังหมูให้พรุนๆหน่อย มันจะได้เกิดช่องอากาศที่ทำให้หนังมันแตกพองขึ้นมาได้

รอบนี้ เครื่องนี้จะให้ผลผลิตมาเป็น เมนูใหม่ๆได้หลายอย่างแน่ๆ วันหน้าผมจะลองทำ ไก่ กับ ปลา หรือไม่ก็พวก สเต๊กดูแล้วจะมา อัพเดตให้ชมครับ
—-

สรุปว่า

วัสดุ พลาสติก โถแก้ว ถือว่าทำได้พอสมราคาครับ เวลาถือคงต้องถนอมนิดนึง โถแก้วล้างยากหน่อยเพราะค่อนข้างหนัก กลัวตกแตก
ราคา ไม่ถึง 700 บาท ทำให้ มองข้างข้อเสียไปได้เลยทีเดียว หมูย่างที่ออกมาก็อร่อยมาก ทั้งๆที่ใช้แค่ต้มกับน้ำเกลือก็อร่อยกรอบและหอมแล้ว
มันทำอาหารบางอย่างได้โดยไม่ต้องใช้น้ำมันเลยครับ

หวังว่าอาจจะเป็นไอเดียในการทำอาหาร เมนูใหม่ๆที่แปลกและแตกต่างในครับของคุณได้ครับ
——

เพิ่มเติม : ค่าไฟฟ้าที่ใช้ไปสำหรับ เมนูนี้

หลายคนเห็นขดลวดความร้อนแบบนี้ ก็คงจะคิดกลัวๆเรื่องค่าไฟฟ้าแน่นอนครับ
จากข้อมูลในเครื่องบอกไว้ว่า ใช้กำลังไฟฟ้า อยู่ระหว่าง 1200 – 1400 Watts จริงๆแล้วถ้าเป็นตามนี้จริงๆ มันก็พอๆกับเตารีดทั่วๆไป ที่ประมาณ 1,280 Watts ครับ
ปกติเราก็ต้องอธิบายการคำนวณกันหน่อย แต่เดี๋ยวจะวุ่นวายครับ

ผมจึงใช้แอปฯ ชื่อว่า Evo Energy : โปรแกรมฟรี สำหรับ คำนวณค่าใช้ไฟฟ้า ของเครื่องใช้ไฟฟ้า  มาสรุปข้อมูลให้ครับ
และการทำเมนูนี้ ผมใช้เวลา 35+10+5 รวมเป็น 50 นาที ในการทำ และ ผมแชร์ภาพผลที่คำนวณได้มาให้ชมกัน 2 ภาพ คือ 1,200 วัตต์ และ 1,400 วัตต์

ก็จะเห็นได้ว่าผมตั้ง อัตราค่าไฟฟ้าในโปรแกรมที่ 4.00 บาทต่อ ยูนิต, เปิดใช้งานต่อวันคือ 50 นาที.
ถ้า 1,200W เราจ่ายค่าไฟฟ้า 4.00 บาท (ชั่วโมงละ 4.80 บาท)
ถ้า 1,400W เราจ่ายค่าไฟฟ้า 4.66 บาท (ชั่วโมงละ 5.60 บาท)

ถือว่ายังไม่เยอะครับสำหรับหม้อไฟฟ้าขนาดนี้

ส่วนใครจะลอง ประมาณการค่าไฟดูเองสำหรับหม้อใบนี้ หรือ กับเครื่องใช้ไฟฟ้าอื่นๆในบ้าน ก็ลองโหลดมาใช้กันฟรีๆครับ
Evo Energy : โปรแกรมฟรี สำหรับ คิดค่าไฟฟ้า ของเครื่องใช้ไฟฟ้า

——

แถมครับ เผื่อใครสนใจไปสอยมาสักตัว หรือกำลังหา ฝาอบลมร้อนยี่ห้อไหนดี ถ้าทันเวลาก็ไม่ต้องคิดมากครับ

สุขสันต์วัน คริสมาสต์ และ ขอให้มีความสุขในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ครับ